Een kind geeft geen signalen? Dat zegt niets!

Aan het Nederlands Jeugdinstituut
Postbus 19221
3501 DE Utrecht


Haarlem, 3 januari 2020

Geachte Dames en  Heren,

Stichting Kinderen-Ouders-Grootouders is een landelijke stichting door en voor (groot)ouders van een onder toezicht gesteld, uit huis geplaatst of weggelopen kind. Wij informeren en adviseren ouders die te maken hebben of krijgen met jeugdzorg. KOG is sinds de oprichting in 1990 ononderbroken actief geweest.

Op internet lezen wij ( //www.nji.nl/nl/Kennis/Dossier/Kindermishandeling/Signaleren-van-kindermishandeling):
"Geen signalen bij het kind
Het is een misvatting dat als er geen signalen bij het kind zijn, er niets aan de hand is. Een kind kan het goed doen of goed lijken te doen, terwijl de situatie in het gezin onveilig is en de risico"s op kindermishandeling groot zijn. Kinderen kunnen zich in deze situaties juist terugtrekken of 'onopvallend' gedrag vertonen Ook als problematische signalen in het gedrag van het kind ontbreken, is het belangrijk om een goede inschatting te maken van de veiligheid en mogelijke risico"s op het ontstaan van kindermishandeling."


Als wij dit goed begrijpen, moet iemand (een leerkracht?) "een goede inschatting maken van de veiligheid en mogelijke risico"s op het ontstaan van kindermishandeling" in de omgeving van kinderen waar zo te zien niets mee aan de hand is.
Dan moet er dus een inschatting gemaakt worden van ALLE kinderen, (behalve de kinderen die al de aandacht hadden getrokken door signalen).

Dit lijkt zo onuitvoerbaar, dat wij het wel verkeerd moeten begrijpen. Wij zouden het op prijs stellen als u de geciteerde passage wilt verhelderen.

Met vriendelijke groet,

(T.P. Barendse-Cornelissen, secretaris)
 

Beste mevrouw Holdorp,

Uw verandering maakt het veel begrijpelijker. Wij zouden graag nog een verandering in de eerste zin zien: "¦, er niets aan de hand KAN ZIJN.

Wel vragen wij ons af of de maatschappij hier beter van wordt. Voor de goede orde: kindermishandeling of ernstige verwaarlozing is zo ongeveer het ergste wat je je kunt voorstellen, maar prof. mr drs M.R. Bruning schreef al in 2005: "De definitie van kindermishandeling is tegenwoordig zeer ruim geformuleerd. Baartman (2005) geeft aan dat er een tendens is om elke situatie die zorgelijk is aan te duiden als kindermishandeling."

Sinds 2005 is kindermishandeling zeker niet minder ruim geformuleerd. In dit verband citeren wij De Utopische Verleiding van Crombag en Van Dun: "Het loont de moeite ons bewust te zijn van de utopische vooronderstellingen die aan de basis liggen van tal van discussies over maatschappelijke problemen en de oplossingen daarvoor. "¦ . de psychologisch geschoolde opvoeders "¦ zullen niet nalaten ons te verbieden en te beletten eigen opvattingen over opvoeding en samenwerking of samenleving te hebben. "¦ Allerlei zaken moeten worden nagelaten - veel eten, roken, drinken, "¦ - terwijl allerlei andere zaken juist moeten worden gedaan, zoals sporten "¦ . Tezamen vormen die voorschriften een complete levensstijl, "¦ Wie de gewenste levensstijl niet vertoont, is niet alleen dom en kortzichtig, maar ook slecht en onverantwoordelijk."
Mocht iemand denken dat dit overdreven is: In Haarlem bijvoorbeeld tijdens een gesprek op 5 september 2019 wilde de wethouder Jeugd en Onderwijs ons niet toezeggen, dat weigering van ouders om deel te nemen aan een cursus om van roken af te komen geen consequenties zou hebben.

Het NJI heeft ongetwijfeld het beste voor met de jeugd, maar een al te ruime definitie van kindermishandeling en constante waakzaamheid om daar toch vooral maar geen enkel signaal, hoe "verstopt" ook, van te missen, zou wel eens een maatschappij kunnen opleveren waarin de jeugd misschien liever niet woont.

Met vriendelijke groet,

Truus Barendse

 

Van: Holdorp, Josine < J.Holdorp@nji.nl>
Verzonden: maandag 17 februari 2020 14:30
Aan: 'kog@upcmail.nl' < kog@upcmail.nl>
Onderwerp: Wjzigingsvoorstel webtekst online dossier kindermishandeling

 

Geachte mevrouw Barendse-Cornelissen,

 

Begin januari ontvingen we uw vraag over een alinea in ons online dossier kindermishandeling (zie de bijlage bij deze mail).

Op basis van uw vraag willen wij de tekst verbeteren. Hieronder vindt u de betreffende tekst met -in rood- een voorstel voor aanscherping. Kunt u met ons meedenken en reageren op deze aanvulling?

Alvast hartelijk bedankt.

 

Geen signalen bij het kind

Het is een misvatting dat als er geen signalen bij het kind zijn, er niets aan de hand is. Een kind kan het goed doen of goed lijken te doen, terwijl de situatie in het gezin onveilig is en de risico"s op kindermishandeling groot zijn. Kinderen kunnen zich in deze situaties juist terugtrekken of 'onopvallend' gedrag vertonen. Ook als problematische signalen in het gedrag van het kind ontbreken, is het belangrijk oog te hebben voor signalen uit de omgeving van het kind (bijvoorbeeld in de thuissituatie of in gedrag van belangrijke anderen in de omgeving van het kind) om zo een goede inschatting te kunnen maken van de veiligheid en mogelijke risico"s op het ontstaan van kindermishandeling.