Opnemen van het gesprek waar u zelf aan deelneemt is niet strafbaar. Het Wetboek van Strafrecht verbiedt wel het afluisteren en het opzettelijk opnemen van gesprekken van anderen. Dit verbod is terug te vinden in
artikel 139a van het Wetboek van Strafrecht . Het is niet verstandig om de geluidsopname openbaar te maken of te delen. U loopt dan het risico de privacy van de andere deelnemer(s) te schenden. Geluidsopnamen van herkenbare natuurlijke personen vallen onder persoonsgegevens en worden beschermd door de Algemene Verordening Gegevensbescherming. Dit is bepaald in een
richtlijn van de Europese Unie (overweging 14).
Pas op: een gesprek met uw kind waar u zelf niet bij bent opnemen, mag dus niet.
1. tijdens het gesprek kunnen emoties hoog oplopen, en dan ontgaan je veel dingen die gezegd worden. Het naderhand beluisteren kan dan zorgen voor het juiste perspectief;
2. er komt simpelweg te veel op je af, en door e.e.a. op te nemen gaat geen info verloren;
3. als er misverstanden zijn, kunnen die eenvoudig worden opgelost/gecorrigeerd;
4. ze kunnen dienen als "besprekingsverslag";
5. slechts op de laatste plaats kunnen ze gebruikt worden in klachtenprocedures indien betrokkenen over de schreef zijn gegaan. Hierbij is van belang dat zowel het SKJ alsook het Medisch Tuchtcollege opnames toestaan als bewijsmateriaal, zolang de tekst maar is uitgeschreven.
Contactpersoon mr A. Groenen schrijft:
Opnames maken
Ik leg altijd constructief uit, waarom ik opnames wil maken:
1. tijdens het gesprek kunnen emoties hoog oplopen, en dan ontgaan je veel dingen die gezegd worden. Het naderhand beluisteren kan dan zorgen voor het juiste perspectief;
2. er komt simpelweg te veel op je af, en door e.e.a. op te nemen gaat geen info verloren;
3. als er misverstanden zijn, kunnen die eenvoudig worden opgelost/gecorrigeerd;
4. ze kunnen dienen als "besprekingsverslag";
5. slechts op de laatste plaats kunnen ze gebruikt worden in klachtenprocedures indien betrokkenen over de schreef zijn gegaan. Hierbij is van belang dat zowel het SKJ alsook het Medisch Tuchtcollege opnames toestaan als bewijsmateriaal, zolang de tekst maar is uitgeschreven.
Als mensen de redenen van het opnemen openlijk noemen (TIP om op te nemen), is er een veel grotere kans om toestemming te krijgen.
Nog een tip: voor het maken van opnames is geen "toestemming" nodig. Het is uiteraard wel fatsoenlijk het te melden. De andere gesprekspartner heeft dan het recht zich aan het gesprek te onttrekken.
In de incidentele gevallen dat een raadsmedewerker/gezinsvoogd/VT medewerker dat heeft gedaan, heb ik onmiddellijk op vervanging daarvan ingezet. In een 1 op 1 gesprek tussen zo'n medewerker en de cliënt is er immers alleen sprake van privacygevoelige informatie van de cliënt. Mijn ervaring is dat medewerkers met een rechte rug en vertrouwen in eigen vakbekwaamheid, nimmer een geluidsopname tegenwerken. Integendeel, dat juist aanmoedigen.
https://www.nationaleombudsman.nl/nieuws/2020/koffie-thee-geluidsopname-nationale-ombudsman-geeft-aanvullende-tips-aan
U hebt er recht op uw eigen vertrouwenspersoon mee te brengen naar alle gesprekken. Sommige GI's weigeren een advocaat als uw vertrouwenspersoon bij een gesprek ("Het gaat hier niet om juridische zaken"). Bespreek dit van te voren met uw advocaat.
Zorgt u er voor dat ook uw kinderen een vertrouwenspersoon hebben bij zo'n gesprek. Zo vermindert u de kans dat uw kinderen woorden in de mond worden gelegd, en dat er uitspraken aan hen worden toegeschreven die zij niet hebben gedaan. Misschien iemand van school, de vader van een vriendje? Als de gezinsvoogd uw kind op school wil spreken: neem contact op met de school en verzoek dringend om dat niet toe te staan. Als u het in principe wel goed zou vinden, zorg er dan voor dat uw kind zich er op kan voorbereiden en bespreek met uw kind en de school wie er als vertrouwenspersoon bij zou kunnen zijn.
Zorg ervoor dat uw vertrouwenspersoon naast u of uw kind zit.
En verder de tips van Harry Berndsen:
U zegt dat u het belangrijk vindt dat het kindgesprek professioneel wordt gevoerd en dat er daarom de volgende vragen zijn:
1. Bent u getraind in het voeren van kindgesprekken? Welke training(en) heeft u daarin gevolgd? Bij welk erkend instituut? Wanneer?
2. Graag ontvang ik een kopie van uw certificaat.
Soms verdwijnt de behoefte aan een kindgesprek dan.