"Het is belangrijk dat gemeenten en professionals zich realiseren dat het ingrijpen in het gezinsleven gebonden is aan strenge (inter)nationale eisen en alleen mogelijk is als daarvoor een wettelijke grondslag is", zo staat in de Eerste evaluatie Jeugdhulp. "Voor cliënten moet duidelijk zijn dat de regie nog bij de cliënt ligt en dreigende taal moet worden vermeden (zoals termen als "vrijwillig, niet vrijblijvend"). Drang mag bij de betrokkenen nooit als "dwang" voelen.Jeugdhulp. "Voor cliënten moet duidelijk zijn dat de regie nog bij de cliënt ligt en dreigende taal moet worden vermeden (zoals termen als "vrijwillig, niet vrijblijvend"). Drang mag bij de betrokkenen nooit als "dwang" voelen."
"Kinderbescherming zonder dwang".
Het blijkt in de praktijk neer te komen op manipulatieve drangzorg, met afdreigen en chanteren naar ouders, dat "als ze niet gehoorzamen" (zelfs wanneer ze hogergekwalificeerde hulp inschakelen) "er een kinderbeschermingstafel komt" (waar ouders vaak niet bij mogen zijn, en er vanaf verslagen van een diagnostisch-ondeskundige jeugdzorgwerker, en waar de RvdK bijzit, wordt beslist wat de "diagnose" zou zijn) "of de Raad voor de Kinderbescherming gaat "onderzoeken"" (met eveneens laagwaardig onderzoek, dat eerder meningen-inventarisatie mag heten).
Aldus mr R. Korver
Zie www.richtlijnenjeugdhulp.nl en het rapport van de Kinderombudsman van 8 november 2016: Mijn belang voorop?
Ook Kamerstukken II 2012/13,33 684, nr. 4, onder het kopje Kostenbeheersing (!)
DRANGZORG
Sinds 2015 is er iets nieuws: drangzorg. Juist ja, geen dwang, maar drang. Drangzorg wordt gegeven door een zorg- en adviesteam op school, een wijkteam, een jeugd- en gezinsteam, hoe het maar heet in uw gemeente. Wij van het team, de vakman immers, dringen en duwen een beetje, en als u dan toch niet doet wat wij vinden dat moet, gaan we proberen om er dwangzorg van te maken met een kinderbeschermingsmaatregel. Want wij van het team hebben verstand van kinderen, en u bent maar amateurs: ouders.
De narigheid is dat veel mensen die werken in zo"n drangteam eerst gewerkt hebben bij een bureau jeugdzorg. Daar kwamen bij de decentralisatie in 2015 veel mensen op straat te staan. Deze mensen zijn eraan gewend de baas te spelen en ook de baas te zijn. Die houding brengen ze mee naar de drangzorg. Ze vertellen vaak niet dat het vrijwillige hulp is maar doen alsof u verplicht bent hun bevelen op te volgen. In veel van die teams zitten ook medewerkers van de raad voor de kinderbescherming. Een tweede narigheid is, dat zo"n wijkteam qua bezigheden vaak niet te onderscheiden is van Veilig Thuis. VT heeft tenminste nog een standaardprocedure, de wijkteams doen maar wat ze denken dat ze moeten doen.
En wat moet u dan volgens het team? Bijvoorbeeld het pand verlaten omdat u, midden in een scheiding, steeds ruzie maakt. En dan contact met uw kinderen voor zover wij van het team dat bepalen. O, u wilt juist psychologische hulp voor uw zoon? Nee, dat doen wij zelf wel (ook al zit er geen psycholoog in ons team). En u moet dan en dan naar de "familietafel" komen.
Nee, U MOET HELEMAAL NIETS. En als u er al aan begonnen bent, kunt u gewoon weer stoppen, bijvoorbeeld omdat u vindt dat alles wat iemand anders zegt tot waarheid wordt verheven, en er naar u niet wordt geluisterd. En als u niet komt, plaatsen wij uw kind uit huis!
MAAR: een wijkteam heeft niet de bevoegdheid zelf een kind uit huis te plaatsen, alleen de kinderrechter heeft die bevoegdheid.
EN: we zullen nog wel eens zien of de kinderrechter er net zo over denkt als dit team.
Door te doen wat een wijkteam u opdraagt terwijl u het er niet mee eens bent, bent u iemand die alvast in de gevangenis gaat zitten uit angst dat hij misschien de cel in moet.
Hoe kwam u bij het wijkteam terecht?
Misschien hebt u zelf gebeld bijvoorbeeld met het verzoek te helpen bij het opstellen van een ouderschapsplan omdat u gaat scheiden, misschien hebben de buren gebeld omdat ze u horen schreeuwen. Probeer het wijkteam maar, en als het u niet bevalt stopt u.
HET IS VRIJWILLIG!!!
Ja, vrijwillig, maar niet ongevaarlijk. Het wijkteam kan contact opnemen met de raad voor de kinderbescherming, die de kinderrechter een kinderbeschermingsmaatregel kan verzoeken. Meestal legt de rechter die maatregel dan op, de ondertoezichtstelling. Iedereen dekt zich op die manier in. Zich indekken, een ander verantwoordelijk maken, is de eerste narigheid, en de tweede is onkunde in combinatie met overschatting van eigen kennis en kunde. Het is het beste zo ver mogelijk bij al deze instanties vandaan te blijven, maar als dat niet is gelukt moet u maar op deze website kijken en lezen: De jungle van de jeugdzorg vanaf 2015 (ISBN 978-94-6129-177-6, 13,75, in de boekhandel), of MIJN kind??! (ISBN 978-94-6129-1899; 13,25, in de boekhandel).