Nogmaals GIRFEC
Geplaatst op [PUBL_DATE]
2018 >>

Geachte mevrouw Van den Bos,

Met het oog op onze bespreking op dinsdag 3 september stuur ik u enkele gedachten over de nota "Samen voor jeugd" van het SamenWerkingsVerband van Ouders met Jeugdzorg.


P.H.A. Frissen, o.a. lid van de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling, schrijft in "De fatale staat" (2013) : "Veiligheid is een nationale obsessie. "¦ De technocratie van de moderne beleidsvoering heeft "¦ geen "¦ bescheidenheid geleerd, maar is veeleer geëxplodeerd in ongebreideld interventionisme." (pag. 12)
"Of vrijheden van burgers komen in het gedrang als de goede bedoeling tot paternalistische interventies leidt. Ik verwijs naar de onstuitbare opmars van op risicoanalyses gebaseerde preventieprogramma"s, bij voorbeeld in de jeugdzorg en de gezondheidszorg." (pag. 14)
"Het gevaar schuilt in het paternalisme van de goede bedoeling, dat door de inzet van de monopolies van de staat minder onschuldig is dan vaak wordt voorgewend." (pag. 15)
"In het najagen van de maakbaarheidsdroom is de staat een gulzige institutie geworden die zich meester maakt van alle domeinen waar leed, pech en risico bestaan en waar de burger kan worden verheven en verlost." (pag. 53)
"Om een samenleving te karakteriseren is het altijd behulpzaam haar verhouding tot de jeugd nader te beschouwen. Wat dan opvalt, is dat onze vermeend autoritaire ouders in de vermaledijde jaren zestig heel wat toleranter voor onze gedragingen waren dan wij dat nu zijn voor onze jeugd. Een sympathieke maatregel om jeugdigen uit het strafrecht te houden (de instelling van bureau Halt) maakt nu elke vorm van kattenkwaad tot risicovol gedrag waaraan professionele aandacht dient te worden geschonken. Vanaf de geboorte wordt van elk Nederlands kind een dossier bijgehouden waarin niet alleen medische gegevens, maar ook allerlei informatie over de opvoedingscompetenties van de ouders en over sociale contexten worden bijgehouden. Met behulp van "verwijsindexen" worden risico"s geregistreerd en kan het politieke bestuur in de gemeente opdracht geven tot interventies in de privésfeer. Ouders voelen zich inmiddels niet meer ondersteund door het consultatiebureau, maar vooral verdacht als potentiële plegers van mishandeling en verwaarlozing: "¦" (pag. 57/58)
"Effectiviteit lijkt zo een autonome legitimiteitsbron te zijn geworden. Als een interventie werkt dan moet deze wel deugen. Dat betekent dat een afweging met andere waarden niet meer plaatsvindt of zelfs dat deze waarden verdrongen worden." (pag. 86)
"De burger mot zijn lot in eigen hand nemen, zijn kinderen verstandig en verantwoordelijk opvoeden en het leven gezond leven. Over het goede leven is inmiddels een omvangrijke catalogus van wenselijkheden ontwikkeld en met gevarieerde vormen van vriendelijkheid en verleiding, maar ook van drang en dwang krijgt de burger deze aangeboden. In de nieuwe strenge taal van de interventiestaat staat "aanbieden" overigens gelijk aan opleggen." (pag. 224/225)

In het proefschrift van Marit Hopman "Unraveling the Hidden Curriculum. Values in Youth Care Interventions and Youth Policy" (2012) staat in de Nederlandse samenvatting: "Dit kritiekpunt is gestoeld op de aanname dat opvoeding meer is dan alleen het corrigeren van feitelijk gedrag, maar dat idealen over wat de kindertijd en jeugd zouden moeten inhouden en wat voor soort volwassenen kinderen zouden moeten worden eveneens een rol spelen in de keuzes die gemaakt worden. Wat vindt men belangrijk in de opvoeding van kinderen en jongeren? Welke concepties over de gewenste volwassenheid en de gewenste burger liggen ten grondslag aan de interventies en beleidsmaatregelen? Opvoeding is in dit perspectief niet alleen gebaseerd op feitelijkheden, maar waardeoriëntaties spelen hierin ook een belangrijke rol. Voor jeugdzorginterventies en jeugdbeleid betekent dit dat er niet alleen aandacht is voor de SMART-geformuleerde doelen zoals ze in hulpverleningsplannen worden beschreven, en die veelal gelieerd zijn aan het specifieke probleemgedrag, maar dat de waarden en idealen van zowel cliënten als professionals geëxpliciteerd worden." (pag. 226)
"Welke belangrijke waarden wil de sector overdragen? Welke waarden vindt zij belangrijk voor de ontwikkeling van jongeren en hoe verhoudt zich dit tot assumpties en overtuigingen die in de samenleving spelen ten aanzien van kinderen en jeugd? In de tweede plaats biedt deze explicitering van het verborgen curriculum inzicht in de ervaringen van jongeren en ouders wanneer zij deelnemen aan een jeugdzorginterventie. Waarden kunnen van invloed zijn op de (morele) lessen die kinderen en ouders leren bij deelname aan deze interventies en zijn mogelijk van invloed op meer algemene ontwikkelingsprocessen zoals identiteitsvorming of burgerschapsvorming. Ten derde is het zichtbaar en bespreekbaar maken van belang voor de keuzen die cliënten kunnen maken. Zo zou uitval bij interventies verklaard kunnen worden doordat ouders niet mee willen doen aan een cursus die weliswaar bewezen effectief is, maar waarin opvoedingswaarden een rol spelen die niet overeenkomen met hun eigen opvoedingswaarden. "¦ Naast de implicaties voor ouders en kinderen zelf, kunnen de resultaten van het hier beschreven onderzoek ook implicaties hebben voor de jeugdzorgpraktijk zelf en het effectiviteitsonderzoek dat daarin plaatsvindt. Zoals hierboven al is aangegeven kan het verschil tussen de theorie en de uitvoer van een interventie gerelateerd zijn aan verschillen in waarden tussen interventie en uitvoerder." (pag. 229)


U begrijpt dat deze citaten ons uit het hart zijn gegrepen. Voor de volgende punten vragen wij speciaal uw aandacht:
1) De opstellers van de Haarlemse nota "Samen voor jeugd" zijn uitgegaan van jeugdhulp/jeugdzorg zoals deze in theorie is.
Het SamenWerkingsVerband van Ouders met Jeugdzorg gaat uit van jeugdhulp/-zorg zoals het in de praktijk vaak gaat.
De nota beschrijft een ideale situatie waar GIRFEC/EJAVIK  heen probeert te gaan. Wie zou daar tegen kunnen zijn?
""¢ de kracht van ouders, jongeren en hun sociale omgeving als basis
 "¢ ondersteunen in plaats van overnemen
 "¢ hulp in de directe leefomgeving
 "¢ minder schakels en minder gezichten"
"Samen met ouders, kinderen en professionals werkt de gemeente Haarlem aan "Rookvrij opgroeien in Haarlem-Oost", rookvrije huishoudens en een rookvrije omgeving voor kinderen. Het uiteindelijke doel is dat kinderen rookvrij opgroeien in heel Haarlem.
Alle kinderen in een rookvrij huis."
Dit voorbeeld heeft enorme implicaties!! Zijn die doordacht?

2) De nota expliciteert niet de normen waaraan getoetst wordt wat "right" is. Dat suggereert dat iedereen het daarover eens is. Maar we weten dat gezinnen heel verschillend aankijken tegen wat "right" is. Of vindt Haarlem de meningen van die gezinnen niet zo belangrijk? Om bij het roken te blijven: moet een overheid daar knopen doorhakken? Wanneer gaat drang over in dwang?

3) Ouders en kinderen hebben een wettelijk recht op privacy en bescherming van hun gegevens. De nota gaat daaraan voorbij.

4) Waarop baseren instanties het vermeende recht om zonder signalen van concrete problemen zich te bemoeien met gezinnen? Veilig Thuis beperkt zich tot aangemelde "zorgen", bemoeit zich niet met alle kinderen: vinden de opstellers van de nota dat dit wel zou moeten? Heel veel drang/ dwang voor voorlopig maar Schalkwijk en Haarlem-Oost?

5) De Britse Supreme Court in een uitspraak gedateerd 28-07-2016 heeft veel aanknopingspunten gegeven waarom GIRFEC niet ingevoerd moet worden.
"Individual differences are the product of the interplay between the individual person and his upbringing and environment. Different upbringings produce different people. The first thing that a totalitarian regime tries to do is to get at the children, to distance them from the subversive, varied influences of their families, and indoctrinate them in their rulers" view of the world. Within limits, families must be left to bring up their children in their own way. As Justice McReynolds, delivering the Opinion of the Supreme Court of the United States famously put it in Pierce v Society of Sisters 268 US 510 (1925), 534-535:

"The fundamental theory of liberty upon which all governments in this Union repose excludes any general power of the state to standardize its children by forcing them to accept instruction from public teachers only. The child is not the mere creature of the state; those who nurture him and direct his destiny have the right, coupled with the high duty, to recognize and prepare him for additional obligations."

Voert GIRFEC naar a totalitarian regime?


Hopelijk hoeft het niet zo ver te komen dat Nederlandse ouders het Schotse voorbeeld volgen om de invoering van GIRFEC te voorkomen / ongedaan te maken.

Met vriendelijke groet,

Truus Barendse,

namens het SamenWerkingsVerband van Ouders met Jeugdzorg:

Belangenvereniging IKZ, t.a.v. mevr Vera Hooglugt (voorz.), info@bvikz.nl;
website: http://bvikz.nl

Coöperatie Ouderkracht voor "t Kind, mevr D. v Doremalen, Weerdsingel OZ 31, 3514 AB Utrecht;
website: http://www.ouderkrachtvoortkind.nl/

ME/CVS Vereniging, mevr A. Noorlander, contact@me-cvsvereniging.nl;
website: https://www.me-cvsvereniging.nl/

Stichting Écht scheiden zonder schade, secretariaat@herkenouderverstoting.nl;
website: www.herkenouderverstoting.nl

Stichting KOG, t.a.v. secretariaat KOG, Koninginneweg 90, 2012 GR Haarlem, kog@upcmail.nl;
website: https://www.stichtingkog.info

Stichting Passage, dhr Sipke Baarsma, Muzenplein 113, Den Haag, passage@stichtingpassage.eu
website: http://www.stichtingpassage.eu

Stichting Vader Kennis Centrum, secretariaat@vaderkenniscentrum.nl;
website: https://vaderkenniscentrum.nl/