Het hof constateert verder dat de moeder zich jarenlang intensief heeft ingezet om, met medewerking aan de geboden hulpverlening, de communicatie tussen haar en vader te verbeteren en de omgang tussen de vader en de kinderen tot stand te brengen maar dat bij de moeder nu geen draagkracht voor meer of andere trajecten aanwezig is. Ondanks dat de samenwerking tussen de GI en de moeder - nadat de uitvoering van de ondertoezichtstelling door capaciteitstekort bij de GI tijdelijk stil heeft gelegen - inmiddels weer is opgepakt en goed verloopt, heeft de moeder (vanwege vader) geen vertrouwen meer in een goed verloop van de ondertoezichtstelling. Zij maakt zich zorgen over de kinderen, die mogelijk wederom worden geconfronteerd met de vader zonder dat er vooruitzicht is op een goede afloop met stabiliteit en continuïteit in de omgang. De moeder wil dan ook niet meer meewerken aan de door de GI voorgenomen begeleide omgangsmomenten tussen de kinderen en de vader. De moeder ervaart de vader (in de communicatie naar haar toe, zelfs onder begeleiding van de professionele hulpverleners) als onveranderd dreigend en agressief. De moeder ziet geen heil meer in gesprekken tussen haar en de vader of omgang van de vader met de kinderen omdat dat alleen maar voor onrust en onveiligheid blijft zorgen.

Het hof benadrukt dat de (verlenging van de) ondertoezichtstelling een (voortdurende) inmenging in het gezinsleven van de ouder(s) en de kinderen betekent. Deze maatregel is slechts gerechtvaardigd, indien zij berust op de onder 5.1 genoemde gronden en dient dan ook niet verder te strekken. Verder dient de maatregel niet langer te duren dan nodig is om het beoogde doel te bereiken, namelijk het wegnemen van de bedreigingen in de ontwikkeling van de kinderen. Met de moeder is het hof van oordeel dat op dit moment niet langer sprake is van zodanig ernstige bedreigingen in de ontwikkeling van [de minderjarige1] en [de minderjarige2] dat een ingrijpende maatregel als ondertoezichtstelling gerechtvaardigd is.

Het hof stelt voorop dat door niemand wordt bestreden, ook niet door de GI en de raad, dat de moeder over voldoende pedagogische kwaliteiten beschikt. De GI erkent dat de moeder de stabiele factor in het leven van de kinderen is en dat zij zeer wel in staat is om voor hen te zorgen en hun opvoeding af te stemmen op de behoeften en belangen van de kinderen. Met betrekking tot de opvoedingssituatie bij de moeder, waar de tweeling opgroeit, zijn er geen zorgen geconstateerd. Anders dan in de beschikking van de rechtbank is overwogen staat voor het hof dan ook vast dat de moeder een stabiel leven leidt en tegemoet komt aan de behoeften van de kinderen en wat ze nodig hebben voor een gezonde ontwikkeling. Het hof ziet daarvan ook een bevestiging in het gegeven dat de moeder tot op heden al jaren lang de omgang met familieleden van vaderskant niet in de weg staat en, sterker nog, deze omgang stimuleert.

In het streven naar een veilig en onbelast contact tussen de kinderen en de vader ligt besloten dat voorkomen moet worden dat de kinderen (weer) worden geconfronteerd met de strijd en de ruzies tussen de ouders. Dit zou, nu verbetering van de verstandhouding tussen de ouders en het functioneren/de stabiliteit van de vader niet meer wordt nagestreefd, wellicht nog kunnen worden bereikt in het kader van begeleide omgang. Volgens de GI is regie vanuit de GI nodig om de begeleide omgang te plannen en te organiseren, zodat [de minderjarige2] en [de minderjarige1] op een zo onbelast mogelijke manier contact kunnen hebben met hun vader. De vraag die in deze aan het hof voorligt is echter of de kinderen zodanig ernstig in hun ontwikkeling worden bedreigd dat dit de voortzetting van de ondertoezichtstelling rechtvaardigt. Deze bedreiging zou dan in dit geval besloten moeten liggen in het op dit moment ontbreken van een omgangsregeling tussen de vader en de kinderen, nu de andere in het kader van de ondertoezichtstelling geformuleerde doelen niet meer worden nagestreefd. Het hof beantwoordt deze vraag ontkennend. Daarbij neemt het hof met name in aanmerking dat er omtrent ontwikkeling van de kinderen, behoudens wat betreft de omgang met hun vader, geen zorgen zijn. Daarbij komt dat, nu er onvoldoende bekend is over de draagkracht van de vader, er geen garantie is dat het toewerken naar een begeleide omgangsregeling succesvol zal zijn. Dit is echter daarvoor wel een wezenlijke voorwaarde, mede vanwege de onrust en de stress die dat voor de moeder en de kinderen aantoonbaar de afgelopen jaren heeft meegebracht. Om een veilig en onbelast contact met hun vader te kunnen garanderen is het van belang dat de vader openheid geeft over zijn hulpverleningstrajecten (wat betreft de diagnose, de therapie en de resultaten). Verder zal van belang zijn dat er gedurende een langere periode geen sprake is van geweld en escalatie, aangezien het helder moet zijn dat er geen geweldsuitbarstingen meer zullen plaatsvinden.

Bij de beoordeling heeft het hof ook meegewogen dat het voldoende aannemelijk is geworden dat het handhaven van de ondertoezichtstelling contraproductief kan zijn, in die zin dat aannemelijk is geworden dat deze een zekere mate van onrust en stress voor de moeder en de kinderen oplevert. In dit geval wegen naar het oordeel van het hof de met de ondertoezichtstelling nagestreefde doelen, voor zover al haalbaar, niet op tegen het belang van de moeder en de kinderen dat er nu na jarenlange onrust en instabiliteit, rust ontstaat.

Alles afwegende is het hof van oordeel dat ten aanzien van [de minderjarige1] en [de minderjarige2] niet langer aan de gronden voor een ondertoezichtstelling wordt voldaan.