U moet tekenen, u moet toestemming geven, nou nee |
De Rechtbank Amsterdam deed op 24 april een uitspraak waar wij iets uit kunnen afleiden:
"Ingevolge artikel 34 lid 4 van voornoemde Paspoortwet kan indien bij gezamenlijke gezagsuitoefening het feitelijk onmogelijk is (door o.a. oorlog, natuurramp of daaraan verwante dan wel samenhangende omstandigheden) een verklaring van toestemming als bedoeld in artikel 34, eerste lid, Paspoortwet af te geven, in plaats van die verklaring een verklaring van toestemming van de bevoegde rechter worden overgelegd.
Thans doet zich volgens verzoeker de situatie voor dat het paspoort van voornoemde onder toezichtgestelde minderjarige, verblijvende bij een pleeggezin, is verlopen. De met het gezag belaste vader is stateloos en heeft geen geldig identiteitsbewijs, hetgeen in de weg staat aan het verlengen van het paspoort van de minderjarige. Beide ouders zijn het eens met onderhavig verzoek.
De kinderrechter constateert dat de Paspoortwet zich niet uitlaat over een situatie als de onderhavige, waarin een gezaghebbende ouder buiten zijn wil om geen rechtsgeldige verklaring van toestemming kan overleggen. Mede gelet op artikel 3, eerste lid, van het IVRK is de kinderrechter van oordeel dat artikel 34, vierde lid en artikel 36, eerste lid, van de Paspoortwet aldus moeten worden gelezen dat de kinderrechter een verklaring van toestemming kan verstrekken indien een gezaghebbende ouder buiten zijn wil om geen rechtsgeldige verklaring van toestemming kan overleggen ten behoeve van de aanvraag van een paspoort voor zijn onder toezicht gesteld kind jonger dan zestien jaar."
Om te kunnen spreken van een daadwerkelijke toestemming van de betrokkene zijn deze punten essentieel: De betrokkene moet in vrijheid ja of nee kunnen zeggen! (Als een jongere onder druk gezet wordt om ja te zeggen is er dus geen toestemming.) Ten tweede moet duidelijk zijn voor welke informatie de toestemming gegeven wordt en wat er met die gegevens wordt gedaan en aan wie ze worden gegeven.
Back